KorpsMariniers 61-62
Mariniers Doorn 1960
Mariniers Torn 1961
Schiphol - Biak
Mariniers Biak1961-1
Keurkorps Nw.Guinea
MariniersManokwari61
Kompaskoers 339-1&2
Mariniers Hollandia
MariniersWaigeo61-62
MariniersNabiré 1961
Mariniers Misool1961
Mariniers Biak1961-2
MariniersBatanta6162
Mariniers Biak1962-1
MariniersManokwari62
Mariniers Gag 1962
MariniersKaimana1962
Mariniers Kokas 1962
MariniersFakFak61-62
MariniersTanahMerah
MariniersMerauke1962
Mariniers Biak1962-2
Mariniers & Zeeleeuw
Mariniers&Ind.Para's
Mariniers CDO & V&I
Voor de Vrijheid
Broers van Soekarno
Kranten/Nieuws 1962
Trikora
De Zinloze Dood
Eregalerij Toen & Nu
In Memoriam
Doorn27oktober2012
Reünie 13 maart 2019
Reünie 6 april 2019
Reünie 11 mei 2019
Reünie Fakfak 2019
Reünie 13 mei 2017
Fotoalbum 21okt 2017
NooitVerlorenOorlog
Korpsverjaardag 2016
Roermond
Contact
Bevriende sites


Bezoekers
Visitors
Weekblad Revue week 28 - 1962
De onderwijzer legt zijn minder ontwikkelde landgenoten uit wat er precis aan de hand is; waar de vijand zich ophoudt en waarom hun medewerking zo uitermate belangrijk is. Want een paar honderdduizend speren en pijlen vormen een gevaarlijk wapen.
Weekblad Revue week 28 - 1962
De man in het wit is teruggekeerd naar het stenen tijdperk, naar de zijnen om ze te waarschuwen, dat de Indonesiƫrs geland zijn. De Papoea in overhemd heeft scholen bezocht en dingen geleerd, die hij op zijn beurt aan zijn eenvoudige stamgenoten doorgeeft.

,, Misdaad tegen de mensheid "

 

,, Nederland heeft de plicht de Papoea's niet aan Indonesië uit  te leveren. Nooit zullen wij, Senegalezen, in de V.N voor die overdracht stemmen, want de Papoea's zijn geen Indonesiërs. Als zij aan de Indonesiërs worden uitgeleverd, is dat een misdaad tegen de mensheid." Aldus president Léopold Sédar Senhor van Senegal in een intervieuw met een Nederlands ochtendblad.

Er zijn meer mensen die zo denken. Over de gehele wereld. Er zijn er ook -  dicht bij huis en ver weg - die menen, dat de kroezige, donkere inwoners van Irian Barat zo spoedig mogelijk bevrijd moeten worden door de krijgers van Soekarno. Zij juichen iedere actie van de Tentara Pajong, de Indonesische paratroopers, toe en noemen de Nederlandse politiek in strijd met de beslissing van de Verenigde Naties tot het verlenen van vrijheid aan koloniaal geregeerde volkeren.

Over de hoofden van de litnan uit Soerabaja en de sergeant-majoor uit Heerhugowaard, die elkaar bestrijden op de meest woeste plek van de gehele aarde, wisselen regeringen communiqués, verklaringen, toelichtingen en rapporten uit. De ministers vechten met woorden en hun soldaten met karabijnen.

De donkere officier uit Semarang vloekt, terwijl hij met zijn troep door de moerassige kustvlakte van het zuiden struikelt, omdat hij niet bevoorraadt  wordt, zoals was afgesproken; omdat de bevolking geen steun verleent, zoals veronderstelt was; omdat de vlieger van de Dakota de mannen niet daar gedropt had waar gepland was; omdat het moreel van zijn ondergeschikten lager was dan hij verwacht had en omdat de tegenstand groter is dan men hem in Djakarta verteld had.

De Amsterdamse marinier heeft ook zijn moeilijkheden op de patrouilletocht door de bush bush. In een (later gepubliceerde) brief aan zijn moeder schrijft hij: ,, Begrijpen jullie hoe we er uitzagen na veertiendagen? Niet gewassen, niet geschoren, kleren finaal aan flarden, bleek en mager, overal wonden en tropenzweren. Alle dagen regen en nog eens regen, door de modder en kali's tot aan je nek toe." En ,,De helft van mijn kleren, wapens en uitrusting is verrot en kapot, maar direct vervangen kan het niet worden, want het is er niet."

 

lees verder op de laatste pagina,

TerugVerder

carol.magermans@gmail.com