Twee kaarsen brandden op de altaartafel, terwijl de regen een niet aflatende poging deed om het licht te doven. Dit lukte ook meestal, zodat wij in het duister stonden, alleen bijgelicht door een zaklantaarn, die ons overhandigd werd. Hier en daar brandde een enkel licht op de plaats waar mariniers zaten. Ik zou het zó willen zeggen: tussen de geboorte van het Kindeke Jezus in de stad bij Bethlehem en de mensen, die Kerstfeest vieren, staat meestal de kerk met haar versieringen, terwijl er nu niets stond tussen ons en het Kindeke Jezus. De sfeer van de stal en van de jungle zullen wat reinheid betreft niet zoveel van elkaar verschild hebben. Wat mijzelf betreft: het was mij of ik in de stal van Bethlehem zelf was en van heel dichtbij het Kindeke kon zien en aanraken. Ik geloof dat de meesten dit zo ervaren hebben. Het was alles wel heel bijzonder. Daarom zou ik dit Kersteest niet gemist willen hebben.

De aalmoezenier en ik hebben ook op tweede Kerstdag samen een plechtigheid geleid, waarbij vrijwel iedereen aanwezig was en waarbij een marinier derde klasse, een korporaal, de chef déquipage en de commandant gedeelten uit de Heilige Schrift gelezen hebben. Hier werd de eenheid van de christenheid op een bijzondere wijze gesymboliseerd.

Ook de vrolijke noten ontbraken hier niet. Op een middag ontwakend tijdens de siësta door de stem van de marinier-hofmeester, schoot ik overeind. Hij zei: ,,Kijk eens wat ik gevangen heb!"  En op dertig centimeter afstand van mijn ogen keek ik in de koude ogen van een slang, die hij zojuist gevangen had en die hij stevig vast hield bij kop en staart. ,, Het is een doodsadder, dominee, zeggen ze. Ik kon hem gelukkig verzekeren, dat het geen doodsadder was, maar raadde hem toch aan onmiddellijk naar de dokter te gaan om het beest naar de andere wereld te helpen. Even later kwam hij terug, terwijl hij nu de slang alleen maar bij de kop vast hield. Ik zei tegen hem: ,, Laten we nu eens kijken of hij giftig is." ,,Giftig?" vroeg hij. Ik zei: ,,Ja, maak z'n bek maar eens open." En toen hij in de bek van de slang keek, kwam het commentaar: ,, Die mag wel eens naar de tandarts gaan!" Hij wist niet, dat het gif uit een paar holle tanden van de slang komt.

Mijn mening is, dat je onze jongens op de Pool en in de tropen of waar ter wereld ook kunt neer zetten, en dat ze dan hun werk met opgewektheid en evenwichtigheid verrichten. Ze assimileren zich misschien moeilijk. Het blijven Nederlandse jongens, die op de plaats, waar ze gezet zijn leven en denken met hun hart in Nederland.

Toen ik weer aan boord van één van onze schepen stapte, dat mij kwam afhalen, was ik zelf met modder bespat, van m'n khakipet  tot m'n geleende hoge schoenen toe. M'n baard stak een behoorlijk eind uit mijn gezicht en ik zie nog de gezichten van de mensen aan de valreep, allen in keurig wit gestoken, met een soort van verbijstering naar mij kijken.

De commandant zei: ,, Dominee, u ziet eruit als een piraat, maar u bent een gelukkig mens, dat zie ik aan uw gezicht."

Inderdaad, ik was een gelukkig mens, omdat ik op een heel bijzondere wijze Kerstfeest had mogen vieren.

Ik maak mij geen zorgen over onze Nederlandse jongens, beroeps- en dienstplichtigen daar ergens in een bivak aan de Westkust van Nieuw-Guinea.

                                                         J.W.S

vervolg,see,voir fotoalbum part 2.