De mariniersverbindingsdienst had de beschikking over een krakkemikkige radiojeep met daarin een TCS zender, familie van de TDE, maar véél kleiner. Op de versnellingsbak zat een mechanische aftakking die een generator kon aandrijven. Met die generator werden de accu's van de TCS geladen. Toen de generator eens defect raakte was niemand in Merauke in staat dat ding te repareren, en moest het naar Biak. Verzending per vliegtuig vond men te duur, en per boot te lang. Met veel geharrewar is de generator uiteindelijk toch per vliegtuig naar Biak gegaan, en kwam binnen een week gerepareerd terug. Peter (Walraven) kreeg tenslotte, volkomen onterecht, de schuld van alle gedoe en vertraging. Verder waren er draagbare ANGRC-9's en WS-31's. De WS-31 was een VHF ( Very High Frequency ) apparaat. Het was een grote, logge bak met een vrij grote batterij, waarmee je vrijwel nooit verbinding kreeg. Ze werd zelden gebruikt. We mogen niet vergeten dat we naar het verleden kijken. Alle apparatuur was uitgerust met buizen ( "lampen "), en dat wil meestal zeggen: groot, zwaar, weinig efficiënt en meestal met grote batterijen. Nu ( 2007 ) moet je soms je broekzak omkeren om je zend/ontvanger te vinden, en is het mogelijk met de hele wereld verbinding te maken. 

De stafofficier VBD uit Biak had een hele stapel code- en verbindingsdienstboeken naar Merauke gebracht. Die lagen open en bloot in de codekamer, met als datum van ingang erop aangegeven 1 januari 1959. Niemand had er verder naar gekeken. Bij aankomst van Peter Walraven moesten ze nog worden weggesloten, zoals het voorschrift luidde. De verbindingsdienst kwam maar moeilijk opgang. Naast het verbindingswerk in de kazerne, moesten wacht- en patrouille worden gelopen, en andere werkzaamheden worden verricht, én er was bovendien een tekort aan personeel. Daarnaast was het leven in de kazerne moeilijk.

Het radiostation hield de wacht volgens een sked systeem op het kustnet. Behalve Merauke, zaten de marinierskazernes van Kaimana, Fak Fak, Sorong, Manokwari en Biak in het net. Hollandia had zijn eigen verbinding met Biak. Biak was het controlestation. Over het algemeen waren de verbindingen redelijk tot goed, behalve bij zonnevlekken. Dan kon het gebeuren dat alle signalen voor uren in de ruis verdwenen.

In november 1959 kwamen KplTlg. J.Levering ( Koos ), en Tlg.3 B.P. Fransz ( Peter , in het verhaal Fransz genoemd ) , in Merauke aan. Koos en Fransz waren vloottelegrafisten voor de CMM Merauke. Er waren inmiddels twee mariniers VBD aan de staf van het station toegevoegd. Koos loste Flip Kramer af, die daarna snel repatrieerde. Koos viel nogal op bij de kollega - korporaals, omdat hij het zgn. OC-pak droeg. Op 1 april 1959 hadden vlootkorporaals die tenminste 6 jaar korporaal waren, het onderofficiersuniform met platte pet gekregen. Maar dat betekende ook jas tutup ( tot de hals gesloten), en dat was minder leuk. Het verbindingspersoneel was nu min of meer op sterkte. De moeilijkheden die Flip Kramer als facteur ( zie verder ) had met vervoer, had Koos niet. Dat kwam misschien door het verschil in ervaring. Zelfs met Verpel-oefeningen was er een Landrover beschikbaar. Over de dienstfiets kon in overleg worden beschikt.

Op 12 januari 1960 kwam Marnvbd. 3 z/m Wim Bergmans ( Wim ) vanuit Hollandia de gelederen versterken. Weinig later vertrokken de Marnsvbd. Cees vd Vlis en Mulder naar Nederland. Van deze twee is Mulder inmiddels helaas overleden. Op 3maart 1960 werd Peter Walraven afgelost door Kplmarnsvbd. Bastiaans ( Bas ). Peter Walraven vertrok naar Sorong, en ging op 31 augustus 1960 met repat ( naar huis ). Bas is helaas ook overleden. Na een week of zes, werd Bas afgelost door Kplmarnsvbd. van Gastel ( Willem ). Willem was een pittig, kort propje: een echte Brabander. Hij woonde toen in Oud-Gastel. Ook hij leeft niet meer. ( Koos en Willem hadden samen één shagdoos met zware shag. De vrouw van Koos noemde hem "onze shagdoos".) Er waren nog meer mutaties. Marnvbd. z/m Wim Bathoorn kwam er in het voorjaar bij. Medio juni 1960 ging Fransz naar Hollandia en werd afgelost door Tlg. 1 Boot, die in Biak onmin had gehad met wat chefs. Je kon een slechtere "strafplaatsing " krijgen. De tekenaar van o.a de Paasgroeten, Marnvbd 3 z/m Wim Bergmans, ging op 6 juli 1960 op weg naar huis. Rrmnt. 1 Freek Amen werd afgelost door Rrmnt. 1 Theo Zeegers. 

Vervolg pagina 5