EEN MILITAIR ( van de Kon Landmacht )

            UIT NIEUW-GUINEA SCHRIJFT ONS :

  ,, WIJ ZONNEBADEN HIER DE GEHELE DAG ..."

Hier een brief van één van de Nederlandse militairen uit Nieuw-Guinea. Ik schrijf jullie deze brief omdat ik denk dat vele Nederlanders zich zorgen maken over de militairen in Nieuw-Guinea. Nadat wij vrijdagmiddag om kwart over twee van Schiphol vertrokken, was de stemming in het vliegtuig opgeruimd. De stemming bleef zo, ook toen wij via Anchorage in Alaska en Honoloeloe op Hawaï op zondagmorgen om drie uur in Biak arriveerden. Het eerste dat mij opviel in Nieuw-Guinea was de drukkende hitte. Deze hitte valt als een warme deken op je neer. Gelukkig hebben wij kleding gekregen die op deze hitte is berekend.

                                   Opfrissen

De dienst hier in Biak is veel lichter dan in Nederland. Dat moet ook wel want hard werken met zo'n grote warmte valt niet mee. Om op te frissen gaan wij elke dag in zee zwemmen. Erg frist het water je ook niet op, want zelfs dat is warm. Ook moet je met het zwemmen nog oppassen niet te ver in zee te gaan, er zwemmen hier veel gevaarlijke vissen.

Toen ik voor het eerst de Kotta in ging, Kotta betekent stad, riepen enige Papoea's maar steeds van baroek. "Baroek betekent nieuweling in de Kotta". Door de grote hitte krijg je ook een enorme dorst. Ik nam dan maar een paar pilsjes. Maar dat viel me flink tegen, want een flesje bier kost hier fl. 1,25. Verder moet je ook nog wennen aan de smaak van het bier in blik.

                                    Rustig

De dienst valt ons wel mee. Om zes uur 's morgens staan we op. Om zeven uur beginnen we te werken. Dan hebben we om tien uur een kwartier koffiepauze, je krijgt dan twee sneden brood en een kop koffie. Dan gaan we weer door tot half twee. Voor de rest van de dag kun je zelf kiezen wat je gaat doen. Meestal betekent dat zwemmen of zonnebaden.

Zij die nog steeds denken dat de mensen hier onder  een angstige spanning werken, kan ik geruststellen, het is hier rustiger dan in Nederland. Van een angst voor de oorlog heb ik hier niets kunnen merken.

                                     Brief

Ook de ouders van GERARD KROONENBERG in Amersfoort kregen een brief van hem. Zij vertelden ons:

,,Wij zijn blij dat Gerard het naar zijn zin heeft in Nieuw-Guinea. Na al die berichten over Nieuw-Guinea en Indonesië ben je wel geneigd er het ergste  van te denken. Gelukkig hebben wij uit de brief van Gerard  kunnen opmaken dat het nogal meevalt. Gelukkig voor hem, voor ons en voor al die andere ouders wier kinderen in Nieuw-Guinea verblijven. Als alles volgens plan verloopt komt Gerard volgend jaar april terug.

Amersfoorts Dagblad april 1962