vervolg: Een weekend bivak.

• Het klinkt allemaal wel aardig, als ik het zo opschrijf. Een leuk stukje voor de Roerganger etc. Maar ik verzeker u, dat zes weken erg lang duren zonder privé-leven, zonder veel comfort ( want het gemak dat ook hier de mens dient, is meer grappig dan comfortabel), zonder veel afwisseling ook. Het is bepaald geen vakantie hier; in het kamp niet en op de vijf- en zesdaagse patrouilles door erbarmelijk terrein al helemaal niet.

• Ik was nog geen middag aan wal,of er weerklonken al de voorbereidende bijlslagen voor de kerkbouw. Ergens, iets buiten de kom van het bivak, staat een prachtige boomgroep gerangschikt door het toeval als een reusachtige kathedraal. Een mooier punt laat zich niet denken, zo verheffend en vol wijding: een St.-Jan-in-de-Bosch, zo hoog en stil, zozeer heiligdom. Er kwam een katheder, een tafel voor het Heilig Avondmaal, er kwamen banken in halve cirkels tussen de zware boomwortels.

• En zondagochtend kwamen mariniers onder het hemelhoge bladerdak, en ze keken naar de brandende kaarsen in het groene schemerlicht, naar het kerkzilver waarin brood en wijn klaar stonden, en ze luisterden naar de woorden van de introituspsalm, die tegelijk inwijdingswoorden voor hun kerk waren:

• "De rechtvaardige zal groeien als een palmboom

         opschieten als een ceder in de Libanon;

         geplant in het Huis des Heren    groeien zij in de voorhoven van onze God....".

• De gemeenschap is onlangs verrijkt met twee nieuw-gemaakte vlerkprauwen, een weergaloos knap handwerk door papoea's uit het naburige WAIGAMA verricht. Ze zijn ingericht op aandrijving door buitenboordmotoren - die de mariniers al voor de rubberboten bezitten - en zeer geschikt voor het onderhouden van nabije verbindingen. Uit één boom gehouwen, 1meter breed, 80cm diep en 7 meter lang, zijn ze zowel sierlijk als doelmatig van vorm.

• Op een avond waren deze werklieden onze gast in het bivak. Hoe gemakkelijk en zonder gevoel van afstand nemen Hollandse jongens deze mensen in hun kring op !  Als tegenprestatie werd er gedanst door de mannen, begeleid door trommen en een plompgevormde citer. Twee lange dunne palen werden werden paralel op de grond liggend, ritmisch tegen elkaar geslagen: klap-klap-open, klap-klap-dicht, en in de onzekere spleet dient men te dansen, met het komsiche gevaar van zijn enkel hevig te knellen bij ,,dicht', wanneer men tegen de dansmaat zondigt.

• De Mariniers en de Papoea's hebben het, elkaar afwisselend, uren vol gehouden: de dokter was geniaal in de meest-behendige bokkesprongen.

• Uw verslaggever ontsprong met half verbrijzelde enkels de dans.

        VLOP. J.W.B.Smit ,

        uit de Roerganger sept/okt 1961.

 

vervolg,see,voir fotoreportage misool 1-23.