Infiltraties op Gag
Verpel 411 Manokwari
Na het bombardement van een Indonesische B 25 Mitchellbommenwerper op 28 maart 1962 op de LCPR 9534 met aan boord mariniers van het V&I peloton 4, vertrok het Verpel 411 o.l.v 1e Ltnt.marns Willem Kayzer op 5 april 1962 vanuit Manokwari naar het eiland Gag, met aan boord tevens een peloton van het PVK olv. de 1e Ltnt.marns T.van Hees. Dit vanwege de op dit eiland op 18 maart 1962 gelande infiltranten olv de 1e Ltnt Nana bin Wenata van het RPKAD (ResimenParaKomandoAngkatanDarat).Deze lieden hadden het ook al eens met een MTB in de Etnabaai geprobeerd. De LCPR zette onze eenheden in de Madjetbaai aan land en gingen aldaar in bivak.
Op 8 april vertrok een gevechtspatrouille van mariniers en PVK richting Kablebet teneinde de aldaar gespotte infiltranten op te sporen. Door zeer moeilijk begaanbaar- en dicht begroeid terrein bleken deze te leiden naar een verlaten bivak. Na onderzoek van het bivak door het PVK, schatte men het aantal Indonesische infiltranten op ca. 70-80 militairen. De gevechtspatrouille volgde nadien het spoor en stootte op een nieuw bivak in de heuvels.
Na ontdekking van de uitgezette wachtposten schoot Ltnt.Willem Kayzer een geweergranaat af richting de wachtpost maar deze ketste af tegen een boom. Met zijn BAG loste Willem Lindhout vervolgens enkele vuurstoten. De patrouille werd vervolgens teruggenomen om een betere postitie te verkrijgen. Besloten werd alsnog voorwaarts te gaan aangezien vermoed werd dat de wachtposten inmiddels wel naar hun bivak zouden zijn afgedropen. Dit bleek juist te zijn en al snel werd het bivak op enkel tientallen meters ontdekt. Door het afgegeven vuur waren de Indonesiërs inmiddels gealarmeerd en lagen in stelling. Gezien de terreinomstandigheden kon alleen het voorste gedeelte van de patrouille uitwaaieren terwijl de rest in colonne moest blijven. Nadat Ltnt.Kayzer had geroepen "Aanvallen!!!" ontspon zich een hevig vuurgevecht waarbij PVK soldaat M.Mote aan zijn gezicht gewond raakte. Deze bleek echter nog voldoende bij zijn positieven en wees de Luitenant op het gevaar van omsingeling. Er werd inmiddels door de vijand ook nog met mortieren geschoten zodat besloten werd het vuurgevecht af te breken en te verzamelen richting een heuveltop om vandaar terug te keren naar het eigen bivak.
Op 9 & 10 april werd de hulp ingeroepen van een Neptune van de MLD. De eerste aanval op het bivak van de infiltranten werd bij ochtendgloren op 9 april uitgevoerd. De tweede aanval vond plaats tegen de avond van 10 april. De Neptune kwam laag aangevlogen en bestookte vervolgens de opgegeven positie van de infiltranten met bommen, raketten en boordmitraileurs, terwijl van onze kant met mortieren de posities werden bestookt. Het leek veel op een vervroegde oudejaarsavond met al die lichtflitsen, knallen en harde dreunen.
Op 11 april werd wederom een gevechtspatrouille uitgezonden naar het aangevallen bivak, welke inmiddels was verlaten. Geconstateerd werd dat de Neptunes vrij nauwkeurig het bivak onder vuur hadden genomen en dat daarbij 12 infiltranten het leven hadden gelaten. Veel infiltranten, duidelijk onder de indruk van beide bombardementen, probeerden met geïmproviseerde vlotten en prauwen naar de omringend eilandjes & Indonesië te ontkomen. Velen werden nog opgepakt door patrouillerende vaartuigen die inmiddels in de buurt waren of werden opgepakt op Waigeo.
Op 13 april werd besloten op pad tegaan met een nieuwe gevechtsgroep van 25 mariniers olv.van 1e Ltnt.Kayzer en 15 PVK soldaten olv. Ltnt van Hees. Na ook nu weer nieuwe sporen ontdekt te hebben stootte men opnieuw op enige infiltranten. Hierbij werd de compagniescommandant Ltnt. Nana zodanig verrast dat hij zich overgaf. Nana kreeg de opdracht om zijn manschappen naar zich toe te roepen, en 8 man gaven daar gehoor aan niet wetende dat zij in de val liepen. Zij gaven zich zonder noemenswaardige tegenstand over. Deze 8 man behoorden tot de Cie-staf van Ltnt.Nana. Hiermee was de gehele leiding van de Indonesische para's van het RPKAD (Resimen Para Komando Angkatan Darat), in handen gevallen van de mariniers en het PVK. De resterende para's gaven zich kort daarna over. In totaal bleken er 72 Indonesiche Para's geland te zijn.
zie vervolgens de slideshow met 40 foto's
