KorpsMariniers 61-62
Mariniers Doorn 1960
Mariniers Torn 1961
Schiphol - Biak
Mariniers Biak1961-1
Keurkorps Nw.Guinea
MariniersManokwari61
Kompaskoers 339-1&2
Mariniers Hollandia
MariniersWaigeo61-62
MariniersNabiré 1961
Mariniers Misool1961
Mariniers Biak1961-2
MariniersBatanta6162
Mariniers Biak1962-1
MariniersManokwari62
Mariniers Gag 1962
MariniersKaimana1962
Mariniers Kokas 1962
MariniersFakFak61-62
MariniersTanahMerah
MariniersMerauke1962
Mariniers Biak1962-2
Mariniers & Zeeleeuw
Mariniers&Ind.Para's
Mariniers CDO & V&I
Voor de Vrijheid
Broers van Soekarno
Kranten/Nieuws 1962
Trikora
De Zinloze Dood
Eregalerij Toen & Nu
In Memoriam
Doorn27oktober2012
Reünie 13 maart 2019
Reünie 6 april 2019
Reünie 11 mei 2019
Reünie Fakfak 2019
Reünie 13 mei 2017
Fotoalbum 21okt 2017
NooitVerlorenOorlog
Korpsverjaardag 2016
Roermond
Contact
Bevriende sites


Bezoekers
Visitors
Kaart van het eiland Gag met situatieschets van 25 maart 1962
46 jaar na dato het verhaal van marinier Louis Tiemes.
Marn.1 Louis Tiemes
Drager Bronzen Kruis

Ooggetuigeverslag van Marinier 1, Louis Tiemes op 25 maart 1962.

Na 46 jaar komt er toch wat sleet in van wat er op die bewuste zondag 25 maart 1962 is gebeurd.

Ik herinner mij nog het volgende: 

Het Verk. & Inlichtingen Peloton 4 uit Manokwari was reeds eerder in de maand maart op het eiland Gag gearriveerd ,en bemande een uitkijkpost  aan de noordwest kant van het eiland. (ter hoogte van Tg.Baltis Kalio). Op die bewuste zondagochtend van 25 maart 1962 verlieten wij het bivak- en uitkijkpost aldaar, om met de LCPR 9534 naar de oostkant van het eiland Gag te varen. Daar aangekomen in een baai, was reeds een Verpel.mariniers aan land gezet. Op het eiland Gag zouden zich ca. 200 Indonesische infiltranten bevinden, die bivak hadden gemaakt in het midden v/h eiland. ( zie + ). De helft van het V&Ipeloton werd daar aan land gezet en voegde zich bij het daar aanwezige Verpel.

Een deel van het V&Ipeloton bleef aan boord van de LCPR ,en vertrok vervolgens naar een iets zuidelijker gelegen inham van het eiland. De LCPR werd  tegen wal  gevaren, waarna wij onmiddellijk met het camoufleren van de LCPR begonnen. Nadat het schip zo goed als mogelijk met takken- en struiken gecamoufleerd was, werd in opdracht van de Commandant van de LCPR een rubberboot (zodiac) te water gelaten, en ging een groepje van 4-5 man(waaronder de Commandant van de LCPR, onze Sergeant en Korporaal) met de zodiac richting open zee, teneinde aldaar het resultaat van het gecamoufleerde schip te beoordelen.

De rest van de bemanning en mariniers bleven aan boord en begonnen zich op te frissen. Een aantal mariniers waren volgens mij al van boord gegaan, en bij de aanwezige kali aangekomen. Terwijl de zodiac richting open zee voer, en men van daaruit bekeek hoe goed de LCPR gecamoufleerd was, hoorden wij het geluid van een naderend vliegtuig. Ook de bemanning van de zodiac bemerkte dit geluid op, en voer richting  de oever om zich daar te verschuilen.

Vanaf de LCPR  zagen we in de verte, op geringe hoogte boven zee, een vliegtuig voorbij vliegen. Het was voor ons meteen duidelijk dat het geen Neptune van onze MLD was, en bleef er dus maar één mogelijkheid over. Het moest wel een vijandelijk vliegtuig zijn!!

Er werd aan boord door 2 mariniers meteen plaats genomen achter de beide .50 mitrailleurs. We spraken met elkaar af pas dan te vuren als we ontdekt zouden worden. Uit het geronk van de motoren maakten we op dat het wellicht iets gezien had, en kennelijk een bocht ging maken om over land terug te vliegen. Toen we het vliegtuig wederom in zicht kregen opende dit het vuur met zijn boordwapens. Bij het overvliegen werd ook nog het e.e.a afgeworpen, dat gelukkig geen doel trof en naast- en achter ons in zee terecht kwam.

Inmiddels hadden onze schutters ook teruggeschoten en was het schip getroffen,en was er brand uitgebroken. Het vliegtuig kwam tenminste nog één keer terug en bestookte ons met zijn boordwapens. Wanneer beide mariniers en de matroos precies geraakt werden, kan ik mij door de onstane hektiek niet meer zo goed herinneren. Wel ging iedereen na de laatste aanval  i.v.m de ontstane brand van boord, en aan land. De opvarenden van de zodiac kwamen via land weer terug bij de LCPR, waarna iedereen weer aan boord ging om de brand te blussen. Het bleek, dat de in de langszij- en in de davits hangende rubberboot, mede oorzaak was van de ontstane brand.

De commandant van de LCPR besloot de inham in de baai te verruilen voor open zee, aangezien daar beter verdedigende mogelijkheden waren. Daartoe werd het anker achtergelaten, en zetten we koers naar open zee.

Achteraf bleek dat de aan boord aanwezige Telegrafist nog zoiets als " we worden gebomd " de ether had ingestuurd.Na een tijdje varen op open zee werd kontakt gemaakt met de D817 Hr.Ms. Utrecht die uiteraard snel onze richting uitkwam. Om bij te komen van alle commotie- en hektiek, werden we allemaal aan boord genomen van de Hr.Ms.Utrecht, en konden de gewonden uiteindelijk goed behandeld worden.

Daarna voeren we terug naar het eiland Gag, en debarkeerden we vanaf de LCPR om ons bivak bij de rest van het peloton te maken.

De LCPR voer daarna terug naar Sorong voor reparatie.

Tekst,kaart- en krantenartikelen Louis Tiemes, maart 2008.

Noot: Louis Tiemes en A.de Waal (schutters .50) werden beiden onderscheiden met het Bronzen Kruis.

vervolg,see,voir, pag.5

 

 

TerugVerder

carol.magermans@gmail.com